Onze topfilms van 2015

 

topfilms 2015In de maand december maken wij de balans op van ons film jaar. Gelukkig heeft de mannelijke protagonist de leuke eigenschap dat hij de bioscoopkaartjes bewaart. Na telling van deze stapel kaartjes komen wij uit op 47 films.

Het eerste wat opvalt, is dat er twee films bij zitten die niet onder de noemer “filmhuisfilm” vallen. Het gaat hier om Jurrasic World en Fifty shades of grey. De mannelijke protagonist heeft zich, samen met broer en zus, achter de popcorn moeten verstoppen vanwege de ondragelijke spanning. De vrouwelijke protagonist heeft (helaas) niets opgestoken van haar bezoek aan vijftig tinten grijs. De duct-tape ligt nog ongebruikt op het nachtkastje.

In 2015 hebben we twee documentaires gezien: Amy en Sergio Herman, Fucking Perfect. Beide over mensen met een passie én zelfdestructief gedrag. Zeker films die wij niet hadden willen missen. Daarnaast hebben we welgeteld één animatie film gezien
O Apóstolo. Mijn conclusie is dat tekenfilms voor volwassenen mij niet echt kunnen bekoren. Of ik kan beter zeggen, ze hebben mij tot nu toe niet kunnen bekoren.

Van al die 47 films was er één 3-d film. En wat voor eentje… LOVE. Dat is 3-d voor
18 plus. Laat ik zeggen dat close-up van een ejaculatie in 3-d een zeer aparte ervaring is.  Deze film was een experiment wat ik niet had willen missen, maar hij hoort niet bij onze koplopers.

Koplopers

Op de valreep komen wij toch uit op tien films die wij tot de koplopers van 2015 rekenen.  Let wel: van de films die wij hebben gezien in de bioscoop. Ik zeg op de valreep omdat wij een lijstje van negen films hadden. Steve Jobs was onze laatste film dit jaar en die heeft er een top tien van gemaakt. Onze top tien is in willekeurige volgorde. Niet omdat het moet, maar omdat het kan.

Steve Jobs

Eerlijk is eerlijk. De vrouwelijke protagonist is een Fassbender supporter, maar dat betekent niet dat alles van hem ook automatisch fantastisch is. Maar zoals hij Steve Jobs neerzet is zeker wel fantastisch. Wat een heerlijke film. Veel dialogen en een heerlijk tempo. Geen moment vonden wij het vervelend dat hij geen gelijkenis vertoond met Steve Jobs. Wij begrijpen wel dat de Amerikanen deze film niet in hun armen hebben gesloten. Misschien bot om te zeggen, maar zoveel dialoog kunnen zij niet aan. Het gros wil daar ge-entertaint worden en niet al te veel te hoeven nadenken.

Sergio Herma, Fucking perfect

Alles aan deze documentaire klopte. Regisseur Willemiek Kluijfhout doet de titel ook eer aan. De muziek, de snelheid, de grofkorrelige gefilmde (natuur)beelden. Het was in balans, het was perfect. Deze documentaire laat het persoonlijke verhaal zien. Dat je niet zomaar drie Michelin sterren verdient moge duidelijk zijn, maar een kijkje in de keuken doet je realiseren dat dit topsport is. Niet even vlammen voor een toernooi , maar 6 dagen in de week en 18 uur per dag gas geven. Of buzzen, zoals Sergio dat noemt. Een term die veelvuldig naar de keukenbrigade wordt geroepen. En iedere dag verwacht hij van zichzelf en zijn medewerkers meer dan 100% inzet. Het streven is …. perfectie.

Son of Saul

Voor ons de meest intense film van 2015. De gruwelen van een concentratiekamp zijn al heel vaak in beeld gebracht op het witte doek. Maar nog nooit zo “in-your-face”. Als hoofdpersoon Saul rent, ren je met hem mee. Alles is zo dicht op de huid gefilmd en dat werkt beklemmend. Hetzelfde geldt voor het geluid. Het zware ademen, het gillen… brrrr. De vrouwelijke protagonist heeft een vrij groot gedeelte van de film met haar vingers in haar oren gezeten om het geluid enigszins te dempen. Dit maakte het voor haar wat dragelijker. Maar juist deze “inbreuk” op je zintuigen maakt de film, ondanks het onderwerp, mooi om te zien.

X+Y

In deze film gaat het voornamelijk over de angst voor het onbekende. Een autistische tiener met een wiskundeknobbel die leeft in zijn eigen en geordende wereld. Als hij eenmaal gedwongen wordt uit zijn schulp te kruipen, levert dat angst op. Op een gegeven moment dient hij voor zichzelf een keuze te maken. Of levenslang leven met angst, of dit doorbreken door je grootste passie op te geven. Asa Butterfield speelt zijn rol met verve.

La Famille Bélier

Vreemd genoeg vinden wij deze film niet terug in de Cineville top tien. Hadden wij wel verwacht, maar waarschijnlijk niet arty farty genoeg. Het is gewoon een heerlijke film die je doet lachen en huilen. Een tienermeisje wat opgroeit op een boerderij tussen haar dove familie leden. Dit brengt de nodige problemen met zich mee. Dit wordt vooral duidelijk als zij goed blijkt te kunnen zingen en dat haar ouders en haar broertje dat niet kunnen horen.

Lilting

Deze film gaat over een geïmmigreerde Chinees-Cambodjaanse moeder die de Engelse taal, na al die jaren, nog steeds niet spreekt of begrijpt. Ze woont in een bejaardentehuis en als haar enige familielid, haar zoon Kai, komt te overlijden, komt ze in een isolement.  Dan leert ze in het verpleeghuis iemand kennen, maar beide spreken ze elkaars taal niet. Wat interessant is om te zien in deze film is dat de non-verbale communicatie een grote rol speelt.

Still Alice

Julianne Moore speelt een adembenemende rol  als hoogopgeleide vrouw die midden in het leven staat. Zij wordt geconfronteerd met een sluipmoordenaar die Alzheimer heet. Deze film laat je, of je het nu wil of niet, nadenken over het leven. Dat het zo afgelopen kan zijn of dat een ziekte je gaat beperken. We willen allemaal waardig oud worden, maar wat als dat niet kan?

A most violent year

Jessica Chastain en Oscar Isaac samen in één film. Dat is in ieder geval al fijn voor de ogen. Niet alleen omdat ze aangenaam zijn om naar te kijken (vinden wij), maar deze hele film is gewoon werkelijk oogstrelend om naar te kijken.  De opbouw van de film is bijna perfect. Niet gehaast, niet flashy, maar gewoon een goed verhaal over corruptie in 1981.

Il capitale umano

Na een feestje wordt er iemand van zijn fiets gereden en de dader rijdt door. Wat volgt is een film,  opgedeeld in hoofdstukken, waarin we kennismaken met de mensen die een aandeel hebben in dit ongeval. Mooi gefilmd verhaal over de Italiaanse klassen maatschappij en de vraag wie heeft de man van zijn fiets gereden.

Tromgeroffel

Zoals in het begin al geschreven, de lijst is in willekeurige volgorde. Wij hebben echter besloten dat er toch één winnaar is. Hierin waren wij beiden unaniem. De protagonisten vinden Mustang de beste film van 2015!

Mustang

Deze film is ons hoogtepunt van ons filmjaar 2015. Deze Turkse film gaat over vijf zusjes die wonen bij hun oma omdat hun ouders zijn overleden. De film begint met de laatste schooldag voor de zomervakantie. Alle schoolkinderen zijn uitgelaten, zo ook de vijf zusjes. Zij ravotten met wat mannelijke klasgenoten. Compleet onschuldig, maar buurtbewoners zien het als zeer zedeloos en denken ook dat oma haar kleindochters niet aan kan. Er wordt een oom opgetrommeld en dit heeft tot gevolg dat hun huis langzaam aan wordt veranderd in een soort van gevangenis. Tantes en buurvrouwen helpen  oma om de zusjes klaar te stomen tot de ideale echtgenote. Eén voor één worden ze uitgehuwelijkt. Wij hebben met samengeknepen billen gekeken naar het onrecht wat de zusjes wordt aangedaan en de dubbele moraal van sommige volwassen. Het acteren van de zusjes was erg goed en dat terwijl er slechts eentje acteerervaring had.

Zowel Mustang als Son of Saul zijn Oscar inzendingen voor beste buitenlandse film.

Hopelijk zitten er films tussen waarvan jullie zeggen: “Als de protagonisten deze betitelen als beste films van 2015 dan wil ik wel een gokje wagen om er eentje te zien”.

Wij wensen jullie een goed filmjaar toe!

Share

15 gedachtes over “Onze topfilms van 2015

  1. Leuke lijst. Son of Saul is mijn favoriet maar Stil Alice, A most violent year en Mustang moet ik nog zien. De rest van mijn lijst op klakkeboem.wordpress.com.

  2. Ik heb de vervelende eigenschap dat ik de betere filmhuisfilms pas later zie omdat ik er met mijn Pathe pas gewoon niet aan toe kom. Hierdoor heb ik een paar cruciale titels niet gezien en hiertoe behoren Son of Saul, La Famille Bélier, Lilting, A Most Violent Year, Il capitale umano en zelfs Mustang.

    Mijn filmhart huilt…

  3. X+Y en Mustang niet gezien, maar als jullie de laatste betitelen als beste film ga ik’m zeker kijken wanneer mogelijk. Tijdens LIFF15 niet voor Mustang gekozen, jammer!

  4. Dat is een mooi lijstje geworden. Er draaiden dit jaar zo veel sterke films dat ik X+Y en Mustang tijdens het maken van mijn eigen lijstje over het hoofd heb gezien. Gelukkig zijn jullie die twee films niet vergeten.

  5. Son of Saul heb ik helaas moeten missen tijdens het PAC festival omdat ik hoofdpijn had en X+Y heb ik aan m’n to watch lijst toegevoegd nadat Naar de Film ‘m ook al noemde. Mustang hebben jullie me ook wel benieuwd naar gemaakt.

Wil je reageren?

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.