Hoi, hallo, daar zijn we weer met een eindejaarslijstje. Geen film, maar muziek, omdat wij dat nu eenmaal ook leuk vinden. Komen ze, de in onze ogen tien beste albums van 2019, geheel in willekeurige volgorde, maar wel met het beste nummer van het album.

Lou Doillon – Soliloquy

Deze Franse dame weet wel hoe je heerlijke popmuziek moet maken. Een gitaar, een prachtige stem en jij als luisteraar hoeft alleen maar achterover te leunen en je onder te laten dompelen. Of je danst, want dat kan ook heel goed op dit album.

Julia Jacklin – Crushing

Donkere folk- en popmuziek is wat deze Australische maakt. Je kunt haar nog kennen van haar album Don’t Let the Kids Win uit 2016. Wij zijn in ieder geval om. Luister maar naar ons favoriete nummer hieronder en je snapt waarom.

Fontaines D.C. – Dogrel

Uit Ierland komt echt niet alleen maar folkmuziek hoor. Luister maar eens naar deze mannen, die met hun energieke post-punk rockmuziek dit jaar menig harten wisten te veroveren. De onze in ieder geval wel. Pogoën is iets wat je zeker weten kunt op hun muziek.

Bill Callahan – Shepherd in a Sheepskin Vest

Onbetwist het beste album van het jaar voor de mannelijke Protagonist. In eerste instantie uitgebracht in drie delen, maar uiteindelijk ‘samengeplakt’. Donkere alternatieve country noemen ze het. Hoe dan ook, beter krijg je het niet!

Kae Tempest – The Book of Traps and Lessons

Op dit album geen gezang, nee, het is eerder pratend zingen. Dat alles op een dusdanig fraaie manier dat het lijkt alsof je naar elf gedichten luistert. Ze noemen het hiphop, maar dat vinden wij onzin. Spoken word, dat is wat het is. Niet heel raar ook dat de non-binaire ook dicht.

Mick Flannery – Mick Flannery

De vrouwelijke Protagonist glijdt bijna van haar stoel, als ze Mick alleen al ziet. Zijn muziek vindt ze ook top hoor, net als dat de mannelijke Protagonist dat vindt. Een ras-Ier, wiens muziek en stem nooit vervelen. De muzieksoort? Folk uiteraard, maar niet de Ierse folk.

Florist – Emily Alone

Fluistermuziek in een folk-jasje. Rustig aan en nooit overhaastig. Goede muziek dus voor een zondag (of de rest van de week). Overigens zien wij onszelf met deze muziek ook wel bij een kampvuur zitten. Zij tokkelen en wij alleen maar aandachtig luisteren. Heerlijk!

Nick Cave & The Bad Seeds – Ghosteen

Sommige artiesten behoeven geen toelichting. Nick Cave & The Bad Seeds is zo een band. Een band met een karrevracht aan ervaring. Ook dit album is weer uniek en tekstueel gezien een pareltje. En toch kan niemand het nadoen. Wij zijn verkocht (voor de zoveelste keer).

Patrick Watson – Wave

Wij zijn gewoontedieren. Ook wisselen wij wat betreft muzieksmaak niet meer zo snel. Patrick Watson volgen wij vanaf het begin (ruim vijftien jaar geleden alweer). Elektronische rock waarin de stem van Watson toch echt de show steelt!

Big Thief – Two Hands

Maar liefst twee albums bracht Big Thief uit in 2019. Two Hands was uiteindelijke onze favoriet. Sommige mensen vinden het zeurderig, wij vinden het heerlijk. Misschien komt de naam je bekend voor. Kan kloppen, want in 2017 ook terug te vinden in de lijst van dat jaar.

Lijst net niet gehaald

Ook goed, maar niet in de lijst zijn de albums van Wannes Cappelle, Sharon van Etten, Finn Andrews, Billie Eilish, Damien Jurado, Caroline Rose en Thom Yorke.

Wat zijn jullie beste albums van 2019?