Slaapfilms zijn geen succes voor ons! Waarom?

Slaapfilms zijn geen succes voor ons! Waarom?

Slaapfilms zijn geen succes voor ons! Waarom?

Wij hebben een patroon ontdekt in films die we niet leuk vinden. Of in ieder geval het onderwerp. Zodra de film ook maar iets met slapen te maken heeft, vinden wij hem niet (bijster) goed. Wij kwamen hier achter na het zien van Light Years, die ook iets met slapen te maken heeft. Waarom wij niet van films over slapen houden? Dat kunnen we het beste uitleggen aan de hand van enkele concrete voorbeelden. Al benieuwd welke films het zijn?

Light Years

Deze film is dus één van de voorbeelden die we hebben. Light Years is een film die een beetje vaag is. Althans, er zit veel artistieke vrijheid in en er ontbreekt informatie, waardoor je als kijker zelf een gedeelte van het verhaal moet bedenken. Nu moeten we eerlijk bekennen dat wij het idee hebben dat bijna alle personages een slaapsyndroom hebben, maar dat weten we dus niet zeker. De personages gingen geregeld liggen en waren dan helemaal van de wereld. Deze artistieke vrijheid ging ons net iets te ver, omdat wij dus niet zeker weten of ze ook echt een slaapsyndroom hadden.

Winter Sleep

Voor de vast lezers van ons blog komt Winter Sleep niet als een verrassing. Hoewel de film niet over slapen gaat, is het wel een verwijzing naar slapen. In de koude winters in het hooggebergte van Turkije ligt het leven namelijk helemaal plat. Je kunt dan niet veel anders doen dan praten en proberen toch nog wat toeristen te trekken, wat ik het geval van Winter Sleep zo is.

Laat ik voorop stellen dat ik hou van films met diepgang. Deze film echter, had zo veel diepgang  – althans, ik ga er vanuit dat de regisseur dat bedoelde – dat het voor mij geen diepgang meer te noemen was. De film bleef maar doorgaan op dezelfde vlakke trage manier en ik vroeg mij constant af wanneer hij zou beginnen. Ik miste de spanning, vond de meeste acteurs emotieloos en ik weet nog steeds niet wat deze film nu eigenlijk duidelijk wilde maken. We schreven er zelfs een hele post over!

Cemetery of Splendour

Ons laatste voorbeeld is de Thaise film Cemetry of Splendour die wij eerder dit jaar zagen. De film gaat over de vrijwilligster Jenjira die in een hospitaal – gebouwd op heilige grond – voor Itt zorgt. Itt lijdt aan een slaapziekte, waardoor hij eigenlijk alleen maar slaapt. Iedere keer wanneer Itt wakker wordt, hebben de twee gesprekken totdat Itt weer in slaap valt. In het hospitaal werkt ook het jonge medium Keng, die de patiënten laat communiceren met hun naasten, terwijl ze slapen.

Op een vage manier, met vele onverklaarbare scenes, zien we Itt in het lichaam van Keng vervolgens hele gesprekken voeren met Jenjira, in een voor ons niet zichtbaar paleis. Voor ons heel surrealistisch en het ging onze pet te boven. Waarschijnlijk zit er een diepere betekenis achter dit alles, maar wij konden niet uitvinden welke betekenis dat was.

Dit waren onze drie voorbeelden van films over slapen die wij niet echt goed kunnen verteren. Nu maar hopen dat wij films over slapen niet allemaal slecht vinden, want Beyond Sleep van Boudewijn Koole willen we nog graag zien. Hebben jullie een onderwerp dat jullie niet aanstaat?

Geschreven door de mannelijke protagonist

Share

5 gedachtes over “Slaapfilms zijn geen succes voor ons! Waarom?

  1. Dan ben ik toch wel benieuwd wat jullie van Inception vinden 🙂

    Ik heb een brede smaak en kan niet zo snel een onderwerp verzinnen dat me niet aanstaat. Het zal bij mij eerder de vorm/stijl zijn van een regisseur. Daarom kijk ik geen Terrence Malick, Alexander Sokurov of David Lynch meer.

      1. De uitzondering die de regel bevestigd… 🙂 Ik heb geen specifieke onderwerpen die ik vermijd… Ik laat het altijd maar op mij af komen.

  2. Wat vinden jullie van A Nightmare on Elm Street? 😉

    Ik vind films die zich in space afspelen vaak niet leuk, maar er zijn uitzonderingen (Sunshine, Gravity, Event Horizon).

Wil je reageren?

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.