IFFR 2022 weer online; negen tips!

IFFR 2022 programma en tips

Het was onvermijdelijk, gezien de maatregelen van de Nederlandse regering omtrent het corona-virus. IFFR is in 2022 ook weer online, waarbij je thuis alle films kunt bekijken die in het programma zijn opgenomen, van 26 januari tot en met 6 februari. Geen volle bioscoopzalen, geen snelle happen tussen de films door en ook geen dansjes tot in de late uren. Negen tips van films die op voorhand aantrekkelijk ogen. Lees je mee?

Openingsfilm van Amanda Kramer

De excentrieke Amanda Kramer opent met haar Please Baby Please het filmfestival, op 26 januari. In eerste instantie was dat het Nederlandse Along the Way, maar deze zal pas later in het jaar haar wereldpremière beleven in de Nederlandse bioscopen. Naast dat Please Baby Please de openingsfilm (een wereldpremière) is, is er ook een big talk met haar en zijn nog korte films, vier speelfilms én nog een wereldpremière te zien op IFFR 2022. Moet je eens raden wat er sowieso op mijn kijklijst staat?

Competities

Er zijn dit jaar nog steeds de welbekende competities. Echter, deze zijn niet allemaal voor het publiek thuis te zien. Zo kan de pers (deels) en een vooraf aangestelde jury bijvoorbeeld wel de veertien films zien die deel uitmaken van de Tiger Competition, maar het publiek thuis niet. Hetzelfde geldt voor de tien films uit de Big Screen Competition. De jury bepaalt in die laatste competitie welke film wint en dus een bioscoop- en televisierelease krijgen. Als laatste is er nog de Ammodo Tiger Short Competititon, waar 16 films in zijn opgenomen. Gelukkig heb ik een perskaart, dus mijn keuze is wat ruimer.

De negen tips!

IFFR is zo leuk door de diversiteit aan films die er te zien zijn. Van echte authentieke dramafilms tot absurditeit aan toe, en van publiekstrekkers tot aan films waarvan je achteraf eigenlijk wel wist dat de trailer je toch al had gewaarschuwd. Dat maakt IFFR. Je ziet parels en je ziet de mindere goden. En op IFFR 2022 is het nog meer zoeken, aangezien het uitgedunde programma vooral films heeft geprogrammeerd, die niet op voorhand als publiekstrekkers te boek staan. Films voor de echte arthouse-liefhebbers zijn er dan ook genoeg te zien. Een soort van terug naar vroegere tijden dus, toen IFFR nog niet het grote filmfestival was dat het nu wel is!

Van onderstaande negen titels hoop ik dat het allemaal parels zijn, al weet ik natuurlijk nu al dat dit niet zo zal zijn. Een enkeling zou al heel mooi zijn. Een zoektocht naar die ene speld in de hooiberg. En je weet het simpelweg pas als je de film gezien hebt. Zo simpel is het ook gewoon.

Die onderstaande negen tips maken overigens allemaal deel uit van het programma dat te zien is voor het publiek thuis. In totaal zijn dat 52 films. Films die later in het jaar in de bioscoop te zien zijn – dat zijn er ongeveer tien -, neem ik niet mee als tips. Dat wil niet zeggen dat het geen tips zijn, maar ik wil mij juist richten op die andere film. Overigens volgen er voorafgaand aan het festival wel nog recensies van films die ik al zag, die op IFFR 2022 te zien zijn en die later in het jaar in de bioscoop verschijnen.

Nu dan echt de negen tips!

Komen ze, op alfabetische volgorde en met een korte toelichting. Wie weet vindt je een film naar jouw smaak.

Films die spelen met tijd, altijd leuk. Het Thaise Anatomy of Time (118 minuten) doet dat. Een film die net als Christopher Nolan’s Memento begint bij het einde. Maem is de dochter van een klokkenmaker, die later trouwt met een genadeloze militaire leider. Hij is gehaat, daar waar zij vroeger zo een lief en onschuldige plattelandsmeisje was. Tijden kunnen veranderen.

Laten we verder gaan met de Amerikaanse dramafilm The Cathedral (87 minuten). Dit verhaal zie je door de ogen van een enig kind, dat deel uitmaakt van een katholiek gezin, dat ups en downs kent in de jaren 80 en 90. En met echte archiefbeelden.

Van Amerika vliegen we door naar het Russische The Execution (132 minuten). In deze film draait het om Andrei Tsjikatilo, ook wel bekend als Rostov Ripper of de Russische Hannibal Lecter. Een psychologisch drama, met sprongen in de tijd en een rechercheur bij wie een belletje gaat rinkelen na het horen dat er een misdaad is gepleegd. De trailer belooft veel goeds.

Ben je op zoek naar fantasy, dan is het Italiaanse Freaks Out (141 minuten) misschien wel iets voor jou. Fantasy verweven met oorlog, in een film die zich afspeelt in het Nazistische Rome van 1943. Matilda, een circusartiest, besluit om samen met haar bovennatuurlijke vrienden Italië te ontvluchten. Ze is haar leven namelijk niet meer zeker.

Even ademhalen nu, want nummer vijf is Hold Me Tight (97 minuten). Nee, je hoeft mij niet vast te houden, zo heet deze Franse dramafilm. Een film met Vicky Krieps (die van Phantom Thread) in de rol van Clarisse. Ze heeft haar man verlaten, zo lijkt het, maar gaandeweg de film kom je er als kijker pas echt achter wat er is gebeurd. En je krijgt er gratis de muziek van enkele grote componisten bij.

Boek maar weer een treinticket, want we gaan weer terug naar Rusland, naar de film Medea (139 minuten). Zij is super intelligent, maar zodra de rijke stinkerd Alexei opduikt, cijfert ze zichzelf helemaal weg. Moet je nooit doen. Nadat ze twee kinderen hebben, hij weggaat bij zijn vrouw vertrekken ze samen naar Israël. Zij blijkt vervolgens een misdaad te hebben gepleegd om hem te beschermen, waardoor hij bij haar weg gaat. Moet je ook nooit dan, want dat zorgt voor rancune. Een lieve maar ook bikkelharde vrouw is Medea, naar het blijkt.

Van Medea gaan we naar Medusa (127 minuten). En dit keer pakken we de boot, want deze Braziliaanse dramafilm gaat over de religieuze Mariana, een 21-jarige beeldschone, maar ook volgzame vrouw (hé, alweer). Alleen ’s avonds, dan verandert er wat (hoor je de stem van Jambers al?), want dan gaan zij en haar vriendinnen op zoek naar vrouwen met een wat losbandiger leven. En ja, dat moeten zij en haar vriendinnen niet, dus leren ze die vrouwen een lesje. Totdat Mariana zelf ook niet meer echt aan de eisen voldoet. Ja, wat dan. Een enge film, want in het Brazilië van vandaag de dag is dit de realiteit.

De film waar ik persoonlijk het meeste naar uitkijk, is het Mexicaanse Noche de Fuego (110 minuten). Een verhaal over drie meisjes die in een afgelegen bergdorp wonen waar de drugskartels regeren. De mannen vertrekken allemaal uit het dorp, op zoek naar geld, hun vrouwen en kinderen achterlatend. De vrouwen kunnen niets anders doen dan hard werken en hun dochters uit de handen proberen te houden van de kartels. De film bestaat uit twee delen. De drie meisjes in hun jongere jaren en het twee deel, waarin ze de volwassenheid bereiken.

Ga er maar even goed voor zitten, voor het 220 minuten durende Spaanse Quién lo Impide. De laatste tip ook. Eigenlijk is het een soort van serie die uit drie delen bestaat, geschoten over 5 jaar. Documentaire-achtig, waarbij de toekomst van onze planeet het belangrijkste onderwerp is voor Madrileense tieners.

Afsluitende film

Waar een openingsfilm is, is uiteraard ook een afsluitende film. In dit geval is dat Dragon Gate Inn, een Taiwanese en geremasterde film uit 1966. Bereid je voor op hevige gevechten, met special effects die dit nog indrukwekkender maken.

Het volledige programma van IFFR 2022 vind je hier. Kaarten koop je vanaf 21 januari. Zo bereid jij je voor op het kopen van kaartjes en het kijken van de film. Naar welke titels kijk jij uit?

Share

Wil je reageren?

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.