Des Nouvelles de la Planète Mars (News Form Planet Mars) is een Franse komedie die gaat over Philippe. Dat is een hele normale man in een niet normale wereld, iets wat hij steeds slechter kan verdragen. Wat wij van Des Nouvelles de la Planète Mars vinden, lees je in onze uit ongeveer 175 woorden bestaande B-recensie.
De Chinese korte dramafilm The Story of 90 Coins gaat over een belofte die een man doet aan een vrouw om haar binnen 90 dagen te overtuigen met haar te trouwen. Wat wij van The Story of 90 Coins vinden, lees je in onze uit ongeveer 175 woorden bestaande B-recensie.
De Afghaanse dramafilm Wolf and Sheep gaat over Qodrat en Sediga. Qodrat is niet meer welkom nadat zijn moeder hertrouwt en Sediga wordt op haar beurt vaak gepest door andere meisjes. Samen trekken ze op, terwijl we ook een aantal magische andere verhalen zien. Wat wij van Wolf and Sheep vinden, lees je in onze uit ongeveer 175 woorden bestaande B-recensie.
De Amerikaanse toneelverfilming Una is geen alledaagse dramafilm. Una heeft in het verleden, toen ze heel jong was, een relatie gehad met een oudere man. Hij werd veroordeeld, maar is inmiddels weer vrij. Zij zoekt hem toch weer op. Wat wij van Una vinden, lees je in onze uit ongeveer 175 woorden bestaande B-recensie.
Dunkirk is een Britse actie-thriller, die zich afspeelt ten tijde van WOII. Als 400.000 Britse soldaten als ratten in de val zitten, zit er maar één ding op: evacueren. Wat wij van Dunkirk vinden, lees je in onze uit ongeveer 175 woorden bestaande B-recensie.
De Amerikaanse actiefilm Mad Max: Fury Road gaat over de boze Max, die in zijn eentje zijn verleden achter zich wil laten. Als hij vervolgens gevangen wordt, moet hij wel samenwerken om te kunnen vluchten. Wat wij van Mad Max: Fury Road vinden, lees je in onze uit ongeveer 175 woorden bestaande B-recensie.
Gelukkig is de filmhuisbezoeker een gewoon mens. Of zou ik moeten schrijven: helaas is de filmhuisbezoeker een gewoon mens. Waarom?
Toen ik voor het eerst een filmhuis bezocht (LantarenVenster, toen nog in de Gouvernestraat in Rotterdam en waar nu Kino zit), wist ik niet wat mij overkwam. Alles was anders dan wat ik – tot dan toe – gewend was. Allereerst het soort films, het publiek (in aantal en gedrag) en de ambiance. Tot dan toe zag ik dit genre films thuis op de bank via een dvd’tje of videoband (jaja). Een filmfreak die bij de videotheek om de hoek werkte voorzag mij van tips. Toen ik er achter kwam dat er ook bioscopen waren die dit soort films vertoonde, verzamelde ik wat moed om daar naar toe te gaan. Lees verder
