De dramafilm Utøya 22. Juli gaat over Kaja. Zij gaat op zoek gaat naar haar zusje, terwijl een terrorist op het eiland, waar een zomerkamp plaatsvindt, jonge mensen afschiet. Wat wij van Utøya 22. Juli vinden, lees je in onze recensie.

Het verhaal

Op 22 juli 2011 ontploft er een bom bij de regeringsgebouwen van Oslo. Heel Noorwegen is op dat moment alleen nog maar gefocussed op die aanslag. Wat ze een lange tijd niet doorhebben, is dat de dader vervolgens naar het eiland Utøya trekt, waar een zomerkamp voor jongeren aan de gang is. Daar schiet de dader in een 72 minuten durende aanslag 69 mensen dood, voordat hij wordt gestopt! Tijdens die 72 minuten doet Kaja er alles aan om haar zusje te vinden.

Ons eindoordeel?

Films die in één take zijn genomen, zijn op voorhand al gedurfd. Want zorg maar dat alles in één keer goed gaat. En als je dat dan ook nog eens over één van de misschien wel bekendste aanslagen van de afgelopen tien jaar, dan is dat nog gewaagd ook. Utøya 22. Juli slaagt daar met vlag en wimpel in. Wat een beklemmende film is dat zeg. Ook lijkt het alsof je erbij bent door de manier van filmen. Alles uit de losse pols, waardoor bij ons de film extra binnenkwam.

De constante geweerschoten doen je elke keer weer schrikken. Geen moment is er rust, met uitzondering van het begin. Dat de dader nooit te herkennen is – af en toe is hij in de verte te zien – geeft een extra spanning aan de film. Het gaat in deze film (gelukkig) om de slachtoffers en niet om de dader. Het is grotendeels Kaja waar de focus op ligt. En hoewel Kaja een fictief persoon is, kunnen wij ons nu iets meer een voorstelling doen bij hoe het er daar aan toe is gegaan. Wat een angst moet daar geweest zijn. Constant vluchten, constant dekking zoeken en elke keer maar weer de vraag wanneer er hulp komt.

Utøya 22. Juli is beklemmend goed. Schrikken doe je constant en het feit dat alles in één shot is opgenomen is extra knap. Kijken op eigen risico.

Regie: Erik Poppe
Cast: Andrea Berntzen | Aleksander Holmen
Speelduur: 93 minuten