De dramafilm Tout s’est Bien Passé gaat over twee zussen die door hun vader gevraagd zijn om gezamenlijk een einde aan zijn leven te maken. De twee komen voor een dilemma te staan. Wat wij van Tout s’est Bien Passé vinden, lees je in onze recensie.
Het verhaal
André is 85 als hij een beroerte krijgt. Hij raakt daardoor voor de helft van zijn lichaam verlamd, iets wat hij natuurlijk niet wil. Verder aftakelen wil hij voorkomen, dus roept hij de hup in van zijn dochters Emmanuèle en Pascale. Doel is om een vroegtijdig einde aan zijn leven te maken. DE twee dochters komen daardoor voor een emotioneel dilemma te staan, waarbij ook nog een praktische bezwaren om de hoek komen kijken.
Ons eindoordeel?
Hiep hoi, François Ozon heeft weer een nieuwe film, genaamd Tout s’est Bien Passé. De man maakte met onder andere Swimming Pool, Dans la Maison, Jeune et Jolie al enkele toppers. Vraag blijft dan of hij zijn hoge niveau van film maken zo lang kan blijven vasthouden.
Helaas raakte deze film mij niet. De filmtitel verklapt helaas al een heleboel, waardoor je je kunt voorbereiden op wat komen gaat. De handtekening van Ozon is herkenbaar, maar het is allemaal te gewoontjes wat je ziet. En dat terwijl de twee dochters een keuze moeten maken die je niet moet willen laten maken. Het verleden speelt een rol, maar blijft teveel op de achtergrond om echt met de zussen mee te leven. Ook niet dat ze hun toch wel decadente vader nu al missen, terwijl hij er nog is. Die subtiele linkjes zijn mooi verwerkt.
En hoe neem je überhaupt afscheid van iemand die er gewoon nog is. Dat doet pijn, is ongemakkelijk en zorgt voor kopzorgen. De angst om te leven versus de angst om iemand te verliezen. Je ziet het allemaal, maar voelen deed ik het niet. Misschien lag dat ook wel aan de trage opbouw van de film, waarin scènes te abrupt eindigden. Tijd om die scènes te verwerken was er amper, en dat terwijl de film dus traag is. De duiding in tijd helpt de kijker overigens wel.
Wat je ziet voel je vaak niet in Tout s’est Bien Passé. Een trage opbouw en abrupt eindigende scènes dragen daar niet aan bij. Het gemis is overigens zichtbaar, maar overtuigen doet Ozon allerminst met deze familiedrama. Een van zijn mindere films, om eerlijk te zijn.
Regie: François Ozon
Cast: André Dussollier | Sophie Marceau | Géraldine Pailhas
Speelduur: 113 minuten
Releasedatum: 3-2-2022
