The Goldfinch

recensie The Goldfinch

In de dramafilm The Goldfinch zien we de dertienjarige Theodore oud worden. Hij verloor zijn moeder door een bomaanslag, maar hoop blijft hij halen uit een schilderij met een Puttertje. Wat wij van The Goldfinch vinden, lees je in onze recensie.

Het verhaal

Theodore heeft zijn moeder op dertienjarige leeftijd verloren toen zij omkwam bij een bomaanslag in het Metropolitan Museum of Art. Een gebeurtenis die hem vanaf die dag blijft achtervolgen. Toch probeert hij zijn leven op te pakken. dat gaat natuurlijk niet zonder slag of stoot, want zonder moeder moet je toch vel zelf ontdekken. Hoop haalt hij uit een schilderij. een schilderij met een vogeltje op een stuk. Een Puttertje in dit geval.

Ons eindoordeel?

Nou, was The Goldfinch even een aangename verrassing. Wat we vooraf met zijn 150 minuten als een lange zit zagen, bleek in de praktijk niet waar te zijn. Een onderhoudende en vooral gelaagde film, waar meerdere verhalen op een goede manier samenkwamen.

Niets zoetsappig verhaal, nee, verre van zelfs. Eigenlijk is het gewoon een depressieve film (daar houden wij van, maar vraag niet waarom) waarin de ene na de andere tegenslag aan bod komt. Dat alles begint door de bomaanslag, maar is wel de oorsprong van alles. Alles hangt in ieder geval samen met die aanslag. Naarmate de film vordert, komen we steeds meer te weten. Heden en verleden gaan op een manier goede manier samen, waardoor alles een plekje krijgt. Onverwachte plotwendingen dragen er aan bij dat de film spannend en kijkbaar blijft. En laten we eerlijk zijn. Je kunt je nog zo netjes kleden als je wilt, maar dat zegt niets over wie je bent.

The Goldfinch was een verrassend goede film voor ons, die uit meerdere lagen bestaat. Geen film voor de tere zieltjes onder ons in ieder geval. En dat de film 150 minuten duurt, daar merk je niets van.

Regie: John Crowley
Cast: Ansel Elgort | Nicole Kidman | Oakes Fegley | Sarah Paulson
Speelduur: 150 minuten

Share

Wil je reageren?