De documentaire Punt Uit – Schluss Aus – Full Stop gaat over het wel of niet beëindigen van je leven. Je kunt nog zo graag verder willen leven, maar wat als je zoveel pijn hebt dat ja jezelf afvraagt wat het leven je nog biedt. Wat wij van Punt Uit – Schluss Aus – Full Stop vinden, lees je in onze recensie.

Het verhaal

Het lijkt ons best lastig dat wanneer het moment daar is, dat je eigenlijk niet meer wilt leven. Het moment waarop je meer pijn hebt dan dat het leven je iets brengt, ook al zou je nog wel verder willen. De levensgezel van regisseuse Rosemarie Blank, Michael Hellgardt, overkomt dit. Ze volgt Michael in het proces, waarbij uiteindelijk toch echt een keuze moet worden gemaakt. Ook al wil je nog zoveel leuke dingen doen.

Ons eindoordeel?

Aftakeling en innerlijke pijn is tot perfectie in beeld gebracht in Punt Uit – Schluss Aus – Full Stop. En dan nog door de eigen partner ook, die eerder als verpleegster, interviewster en regisseuse optreedt dan als partner. Diepgaand en ontzettend intiem en op de huid gefilmd. Intiemer kan haast niet. Er zit ook geen opsmuk bij, want wat je ziet is gewoon zoals het is. Het echte leven, waarin ouder worden fijn kan zijn, maar dus ook eindigend is. De zichtbare vervorming van zijn lichaam is dan ook sneller dan zijn geest. Geest en lichaam gaan niet meer hand in hand. Of zoals Michael zelf zegt: de dood is ook hard werken.

Dat ouder worden ook fijn kan zijn, blijkt wel uit de oude beelden van Michael, de man waar het over gaat. Een mooi leven als architect, maar nu aangewezen op de zorg van zijn vrouw. En altijd maar weer de herhaling. Herhaling, herhaling, herhaling… Om maar duidelijk te maken hoe groot de worsteling is voor hem, maar ook zijn vrouw. Dood versus leven. Tussen zes planken onder de grond is toch ook echt even wat anders dan zijn geliefde huis in Palazzone, op het randje van Toscane in Italië. Daar wil hij nog zo graag een keer naartoe. Maar ja, dat moet ook kunnen. Die herhaling van de doodswens, maar ook van zijn laatste wensen zet de documentaire kracht bij.

Ook opvallend, de vele weerspiegelingen. Die weerspiegelingen kunnen betrekking hebben op het eigen leven van Michael. De leuke dingen in het leven die hij graag deed. Het terugkijken. Want dat wil hij nog zo graag. En nee, met een verzorgingstehuis maak je hem niet blij, iets waar wij ons wel wat bij voor kunnen stellen. Al was hij er wel op zijn plek geweest. Kijk maar naar het moment waarom hij een als kind zo blij wakker wordt. Met een glimlach op zijn gezicht en dan een seconde later het besef dat hij oud is en eigenlijk niet meer kan. Pijnlijk en confronterend tot en met. Pijnlijker kan haast niet, voor hem, maar ook voor zijn vrouw.

We vragen ons af of we dit jaar nog een betere documentaire dan Punt Uit – Schluss Aus – Full Stop gaan zien. Wat een intiem, fraai gefilmd en pijnlijk lijdensportret van een man die graag nog wilt leven, maar niets meer kan wat hij zo graag wilt. Een keuze maken tussen leven en dood is keihard werken, zo blijkt.

Regie: Rosemarie Blank
Cast: Michael Hellgardt
Speelduur: 80 minuten