De dramafilm Posoki (Directions) gaat over verschillende taxichauffeurs in Sofia. Allen hebben ooit een toekomst gehad, maar door uiteenlopende omstandigheden is die toekomst nu ver te zoeken. Wat wij van Posoki vinden, lees je in onze recensie.
Het verhaal
Taxichauffeurs zijn de belangrijkste protagonisten in deze film. Chauffeurs die allen een toekomst hadden, maar om verschillende redenen die (nog) niet waar hebben kunnen maken. Het begint met Misho, die zakenman is, maar door een verkeerde keuze ook moet bijklussen als taxichauffeur. Als een bankier beslag wil laten leggen op alles wat hij heeft, knapt er iets bij Misho. Deze gebeurtenis is indirect ook van invloed op andere taxichauffeurs.
Ons eindoordeel?
Wat een aangename verrassing is Posoki. Een film met allemaal losse verhalen, maar met elkaar verbonden door één gebeurtenis. De gemene deler blijft wel altijd hetzelfde, want je toekomst bepaal je echt niet altijd zelf. Daar kunnen ook anderen voor verantwoordelijk zijn.
De film komt rauw over – is het ook gewoon – en door de manier van filmen zit je dichter op de huid van de personages. Dat laatste komt omdat de film is gemaakt met een mobiele camera. Niet stabiel op een statief, nee gewoon lekker uit de hand. Dat past ook bij de film. Daardoor is de cameraman ook mobieler en bevindt zich vaak tussen de personages. Niet vanaf de verte, nee van dichtbij. Daar waar jij als kijker ook wilt zijn. Je voelt soms de pijn.
Ook blijkt maar weer dat er een onderscheid is. Heb je geld en macht, dan ben je in staat mensen te ruïneren. De gevolgen daarvan willen we vaak niet zien en we laten de wereld gewoon doorgaan. Maar denk maar eens verder. Dat doet wat met mensen. Soms zien we dat niet, maar deze film is het perfecte voorbeeld in wat voor een wanhoop mensen soms leven. Het radioprogramma dat ingaat op de gebeurtenis laat de verdeeldheid horen in Bulgarije.
Dat de film in Bulgarije is opgenomen is wat dat betreft tekenend. Ja, ze zitten bij de Europese Unie, maar zoals één van de personages zegt, dat is voor de bühne. Bulgarije en de taxichauffeurs staan misschien wel voor hetzelfde. Het lijkt allemaal leuk, maar dat is aan de voorkant. Aan de achterkant zit de wanhoop.
Posoki is een rauwe film waar de wanhoop vanaf spat. En dat terwijl het aan de voorkant allemaal zo leuk lijkt. Is het niet. Vooral niet als je al zo weinig hebt en diegene die veel hebben alles van je af te lijken nemen.
Regie: Stephan Komandarev
Cast: Anna Komandareva | Vassil Vasilev–Zuek | Ivan Barnev
Speelduur: 103 minuten
