Onze Straat

recensie Onze Straat

De zesdelige dramaserie Onze Straat is een serie waarvan alle afleveringen afzonderlijk van elkaar te zien zijn. Toch is er een verband, want ieder heeft zo zijn eigen zorgen door een verlies. Wat wij van Onze Straat vinden, lees je in onze recensie.

Krassen – 8 januari

Bianca is al bijna haar hele leven een muurbloem. Op het werk is ze dat nog steeds, maar collega Anton trekt haar uit haar schulp. Ze leert meer over zichzelf en de wereld.

Toch is niets wat het lijkt, want hoe iemand er aan de buitenkant uitziet en hoe hij of zij zich gedraagt, zegt niet altijd iets over die persoon. Een verleden kan daaraan te grondslag liggen, zoals het geval is bij Bianca. Dat denk je in ieder geval, want echt weten zal je het nooit. Gezien haar gedrag ligt dat wel voor de hand. Een timide en geloofwaardige Bianca zien we, met dank aan Naomi Vellissariou. En hoe dat ene zetje toch kan helpen, hoeveel pijn dat ook kan doen.

Cronos – 15 januari

Mus heeft net een zoontje gekregen en moet zich de sterkste man op deze aardkloot voelen. Toch voelt hij het niet zo, door een trauma uit het verleden. Hij is dan ook niet veel thuis te vinden, maar ergens anders, waar hij denkt zijn verleden achter zich te kunnen laten.

Mus gaat letterlijk en figuurlijk het gevecht aan, waarbij visioenen een grote rol spelen. Hij zoekt zijn waren ik en die kan hij maar op een manier vinden. Deze aflevering gaat vooral over obsessiviteit, getuige ook zijn vrouw die daar niets van snapt. Wij eerlijk gezegd ook niet helemaal en vinden dit dan ook de minste aflevering van de zes. Jantje lacht en Jantje huilt is de beste samenvatting.

Echo – 22 januari

Wat als je het idee hebt als je buurjongetje door je buurvrouw wordt mishandeld? Zeg je er dan iets van, ga je dan naar instanties? Indra doet beide, maar wordt haar niet in dank afgenomen. Een vriendin vraagt zich zelfs af of het wel goed met Indra gaat, want het verhaal klink herkenbaar. Het broertje van Indra is namelijk overleden, maar waaraan is niet iedereen duidelijk. Indra lijkt dan ook de realiteit uit het oog te verliezen.

Het mooie aan deze aflevering vonden wij de veerkracht. Zowel van Indra als van haar naasten. Iedereen doet wat zij denkt dat goed is. Soms ga je er tegenin in en soms ben je er voor iemand.

Neontetra – 29 januari

Julian is aangenomen op het conservatorium, maar woont ook nog thuis met zijn vader, die aan Parkinson lijdt. Zijn tante zorgt grotendeels voor hem. De ziekte wordt alleen steeds erger, waardoor zijn tante vertrekt en Julian genoodzaakt is keuzes te maken in zijn leven. Aan zijn broer lijkt hij ook niets te hebben.

Een zware aflevering, waarin toch ook heel veel energie zit, mede door de muziek. Dit is mooi verweven omdat Julian die muziek zelf maakt. Een van de beste afleveringen, met een vooral erg overtuigend spelende vader (Bart Klever).

May – 5 februari

Een huurmoordenaar die niet geheel gewenst vader wordt. Wat doe je dan? Kies je voor je kind of kies je voor je werk. Samen lijken niet samen te gaan, helemaal niet als blijkt dat hij zijn werk niet meer naar behoren kan uitvoeren.

Dit vonden we dus echt de beste aflevering van Onze Straat, door het boeiende verhaal, maar ook door de acteerprestaties die we zien. Met name Valentijn Dhaenens (De Helaasheid der Dingen, Girl) is erg sterk in zijn lichaamstaal. Ook hier staat verlies weer centraal!

Smartlap – 12 februari

Arie is al op leeftijd en kan de snelle wereld om hem heen niet meer aan. Als kroegbaas werkt hij hard en drinkt hij veel, maar rekeningen betalen gaat hem minder goed af. Hij is vooral goed in de schuld bij anderen leggen. Als hij moet kiezen tussen zijn kroeg en zijn zoon, dan lijkt het eigenlijk al te laat voor beiden.

Een sterrencast is opgetrommeld om bij te dragen aan een bijzondere aflevering. De teloorgang is duidelijk, maar weet minder te raken. Toch wel jammer, want vooral Chris Peters (de zoon) speelt erg sterk.

Onze Straat is de opvolger van de Centraal en One Night Stand-films en heeft als doel om talentvolle fictieregisseurs en scenaristen zich verder te laten ontwikkelen.

Regie: Hyo Soon Kaag | Michael Midelkoop | Daphne Lucker | Emiel Sandtke | Madja Amin | Polyp en Op Zuid
Cast: Naomi Vellissariou | Werner Kolf | Selin Akkulak | Walt Klink | Valentijn Dhaenens | Jack Wouterse
Speelduur: 1 seizoen (6 x 45 minuten)

Share

Wil je reageren?

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.