Op het nippertje zijn we toch nog naar de Franse dramafilm L’avenir geweest. We konden al eerder gaan, maar op de één of andere manier hadden we toch twijfels. Of die twijfels terecht waren, lees je in onze uit ongeveer 175 woorden bestaande B-recensie.

Het verhaal

Stel je voor. Je bent al jarenlang getrouwd, hebt twee prachtige kinderen, je baan als professor bevalt ook goed en dan opeens vertelt je man dat hij verliefd is op een ander en je gaat verlaten. Ja, wat doe je dan? Nathalie overkomt dit in ieder geval en zij moet toch wel even haar draai weer zien te vinden. Zal ze gaan genieten van haar vrijheid of weet ze totaal niet om te gaan met die vrijheid?

Ons eindoordeel?

Nathalie, wat doe je jezelf toch aan. Als je zoveel nadenkt over het leven, dan maak je het jezelf ook wel heel moeilijk. Voor ons eigenlijk best herkenbaar, maar toch. Daarnaast vonden we haar redelijk emotieloos en een beetje raar, terwijl de moeilijke periode toch wat meer emoties los zou maken, zou je denken. Toch verveelt L’avenir geen moment. Waarom? Geen idee, misschien wel omdat je hoopt dat ze van haar pad afwijkt. Oftewel, een film die een beetje in het midden hangt, maar best het kijken waard is. Al is het maar om de geweldige Isabelle Huppert te zien spelen of te genieten van de fijne muziek.

Regisseur: Mia Hansen-Løve
Cast: Isabelle Huppert | André Marcon | Roman Kolinka | Edith Scob
Speelduur: 100 minuten