Hellhole

recensie Hellhole

De dramafilm Hellhole gaat over de nasleep van de terroristische aanslagen in Brussel. Huisarts Wannes komt door zijn werk in contact met veel mensen, waaronder de jonge Marokkaan Mehdi, tolk Alba en goede vriendin Samira. Wat wij van Hellhole vinden, lees je in onze recensie.

Het verhaal

Op 22 maart 2016 vonden er op twee plekken in Brussel een terroristische aanslag plaats. De nasleep daarvan zien we in Hellhole. Zo is er huisarts Wannes, die verschillende mensen ontmoet door zijn werk. De jonge Marokkaan Mehdi herinnert hem bijvoorbeeld aan zijn zoon, die F16 piloot was in het Midden-Oosten. En dan is er ook nog Alba, die tolk bij het Europees parlement is. Ze voelt zich eenzaam en lusteloos en zoekt haar vlucht in one-night-stands en drugs. Tot slot is er Samira, die een goede vriendin van Wannes is. Samen proberen ze daklozen te helpen.

Ons eindoordeel?

De aanslagen in Brussel op 22 maart 2016 is een dag die de mannelijke Protagonist nooit meer zal vergeten. Dat er vervolgens een film is gemaakt over de nasleep daarvan, was haast onvermijdelijk. En hoe confronterend het ook was om Hellhole te kijken, toch wilde hij dat perse. Noem het een soort verwerkingsproces. En het viel allemaal wel mee hoor, want de aanslagen komen er eigenlijk nauwelijks in voor, alleen in woord.

Wat een oase van rust. Daar heeft filmmaker Bas Devos een goede keuze gemaakt volgens ons. Van de hectiek van de aanslag, naar de rust van de verwerking van de aanslag in de film. Hoe pak je je leven weer op in een stad waar iedereen met argusogen naar kijkt. Iedereen zoekt zijn of haar plekje weer. Alsof er een puzzel uit elkaar viel die weer opnieuw gemaakt moet worden.

De rust is er in de vorm van stilte. Stilte die opvallend aanwezig (ja, dat kan). Je kunt er niet omheen. Tijdens de gesprekken hoor je niet of nauwelijks omgevingsgeluid. Daarnaast zijn er vele bijzondere en toch ook wel contextloos ogende shots waarin je als kijker observeert en tijd hebt om na te denken over wat je hebt gezien, maar waarin de stilte dus de boventoon voert. Sommige kijkers zullen die stiltes overbodig vinden, maar wij zeer zeker niet. Overdenken in combinatie met de kennis die je al hebt. En eigenlijk zou de film ook oneindig lang kunnen duren, want denken zul je blijven doen. Verwacht dan ook zeker geen antwoorden, want die komen er niet. Aanschouwen zul je! Misschien moet je zelfs wel net iets teveel aanschouwen. Iets meer antwoorden was fijn geweest.

En hoe beperkt de rol van Alba Rohrwacher ook is, alles wat zij aanraakt verandert in goud. Kennen Nederland, Europa en de wereld haar oneindig reikende capaciteiten wel goed genoeg? In onze ogen is zij in ieder geval een van de beste actrices die er is op dit moment. Van de wereld, ja!

Hellhole brengt je rust, daar waar je dat misschien niet verwacht. Overdenken zul je als kijker zeker moeten doen, met in het achterhoofd de aanslagen in Brussel. Doe je dat niet, dan snap je denken wij de bedoeling van de film niet. En blijf na het einde kijken, want ook de aftiteling is bijzonder.

Regie: Bas Devos
Cast: Alba Rohrwacher | Willy Thomas | Hamza Belarbi | Lubna Azabal
Speelduur: 89 minuten

Share

Een gedachte over “Hellhole

Wil je reageren?