Ghost Tropic

recensie Ghost Tropic

De dramafilm Ghost Tropic gaat over Khadija, die haar halte mist omdat ze in slaap viel in de metro. Ze moet te voet naar huis, maar helpt ook anderen met hun problemen. Wat wij van Ghost Tropic vinden, lees je in onze recensie.

Het verhaal

Khadija mist haar metrohalte, omdat ze in slaap was gevallen. Bij de eindhalte begint haar nieuwe weg naar huis, te voet, in het midden van de nacht. Onderweg komt ze vele van Brussel haar bewoners tegen, met allemaal hun eigen levens. Ondanks haar eigen problemen om thuis te komen, staat Khadija er toch voor open om anderen te helpen.

Ons eindoordeel?

Ghost Tropic is een van de twee films die Bas Devos maakte over het leven in Brussel. De eerste, Hellhole, verscheen eerder in 2020, gevolgd door dit tweede deel, Ghost Tropic. Wederom een zeer ge(s)laagde film van Devos, die zijn talent inmiddels meer dan waargemaakt heeft.

Het begint al meteen mooi met de film. Het eerste deel van de filmtitel ‘Ghost’ vervaagt als het ware in haar achtergrond, als een echte geest, zo de nacht in. ‘Tropic’ is dan wel weer heel duidelijk zichtbaar . Maar wat je ziet, is niet altijd wat het lijkt. Zo ook in deze lieflijke film, waarin blijkt dat de wereld helemaal niet zo verrot is als dat zij lijkt.

Khadija is iemand die er voor iedereen is. Ze zet haar eigen belangen opzij. Hulp lijkt ze zelf weinig te krijgen. Althans, in eerste instantie. Het is de argwaan, twijfel en wantrouwen die bij anderen vaak overheerst. Kijkt men verder, dan ziet men de mens Khadija, die geen enkele bijbedoelingen lijkt te hebben, behalve dan dat te doen wat goed is/ voelt. Ze gaat na een avonddienst werken dan ook lachend de nacht in, maar de nacht is niet bepaald aardig voor haar. Een nacht waarin ze zich vaak eerst moet bewijzen, voordat ze het vertrouwen krijgt dat ze verdient.

Devos laat ook in deze film zijn kijkers observeren binnen de gegeven kaders. Kaders die omgeven zijn van rust, ondanks de drukte van de stad om haar heen. Je wordt er spontaan zen van. Niet alleen van die rust, maar ook van de mens Khadija. Wat een mooi mens en wat goed geacteerd door Saadia Bentaïeb! De gesprekken zijn leidend, tenzij Khadija aan het nadenken of aan het rusten is, waardoor het omgevingslawaai verdwijnt en heel af en toe zelfs plaats maakt voor vogelgeluiden. Je waant je even ergens anders. Weg van de drukte, op naar tropische plekken. Daar wil ze ook wel zijn, getuigen haar gestaar naar de reclameposter. Een reclameposter die nog een extra betekenis krijgt ook. Een beetje cru is dat wel.

Ghost Tropic laat zien dat argwaan, twijfel en wantrouwen betekent in een stad als Brussel. Maar gelukkig zijn er altijd nog mensen zoals Khadija, die niet aan zichzelf denken, maar aan datgene wat goed is/ lijkt. Liefde voor deze film van Bas Devos, want de wereld is niet zo verrot als dat zij soms lijkt!

Regie: Bas Devos
Cast: Saadia Bentaïeb
Speelduur: 85 minuten

Share

Wil je reageren?

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.