De dramafilm Farming gaat over de Nigeriaanse Enitan. Hij komt in een Brits pleeggezin terecht en sluit zich op later leeftijd als een zwarte man aan bij een skinhead-bende. Zijn toekomst lijkt verloren. Wat wij van Farming vinden, lees je in onze recensie.
Het verhaal
De Nigeriaanse Enitan komt in de jaren ’80 terecht in een blank Brits pleeggezin. Hoewel zijn leven vanaf dat moment beter zou moeten gaan, is dit niet het geval. Racisme speelt hem parten en altijd valt hij tussen wal en schip. Toch komt hij terecht in een skinhead-bende. Enitan lijkt vanaf dat moment verloren.
Ons eindoordeel?
Farming is gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Dat lijkt heel ongeloofwaardig, maar toch is het zo. Heel bijzonder vind ik dat, want juist skinheads stonden erom bekend geen groot fan te zijn van alles wat niet wit was. En ondanks dat ze zich later uitspraken tegen racisme, kregen ze die naam toch mee. In deze film blijkt overigens ook maar weer dat als je tussen wal en schip valt, dat je jezelf ook afzet tegen het hele politieke systeem. Wat dat betreft is de keuze van Enitan niet geheel raar te noemen: pleegouders die hem kleineren en alleen maar gebruiken voor het geld, biologische ouders die er alleen voor je willen zijn als het hen uitkomt en bij de politie ben je altijd de dader.
De film is typisch Brits te noemen, maar dit keer wel zonder de humor. Ook is de film, ondanks het pittige onderwerp, erg zoet. De film deed mij aan This is England (2007) denken, maar dan veel minder krachtig. Het ligt er te dik bovenop wat er gaat gebeuren. De gebruikelijke filmtrucjes zijn te vaak toegepast om op het emotionele gevoel van de kijker in te spelen. Overdaad draagt er dan ook aan bij dat ik dat emotionele gevoel – wat er zeker is – niet kon vasthouden.
De muziek sluit gelukkig naadloos aan op de beelden, waarbij zelfs gebruik is gemaakt van punkbands uit die tijd. Het onderwerp is zo pittig omdat Enitan dus altijd tussen wal en schip valt. Niemand lijkt dat probleem aan te willen pakken. Pijnlijk om te zien wat hij er dan ook aan doet om als wit te worden aangezien. Dat einde was overigens niet om over naar huis te schrijven. Binnen vijf minuten werd het einde slordig afgeraffeld en de voorgaande 95 minuten verdwenen als sneeuw voor de zon. Een balans was beter geweest, want nu kwam het einde vooral als niet geloofwaardig over.
Farming past filmtrucs toe om op het emotionele gevoel van de kijker in te spelen. Dat doen ze zo vaak dat er sprake is van overdaad. Daarnaast vond ik het een slordig en afgeraffeld einde. Een balans was beter geweest.
Regie: Adewale Akinnuoye-Agbaje
Cast: Damson Idris | Kate Beckinsale | Gugu Mbatha-Raw
Speelduur: 101 minuten
Releasedatum: 26-5-2021 | VOD via Picl
