De documentaire Farewell Paradise gaat over een gelukkig gezin op de Bahama’s. Dat eindigt plotseling, waardoor de moeder en vier dochters naar Zwitserland verhuizen, zonder geld. Maar waarom nu eigenlijk? Wat wij van Farewell Paradise vinden, lees je in onze recensie.
Het verhaal
De Bahama’s zijn een paradijs voor veel mensen. Zo ook voor een ogenschijnlijk gelukkig gezin met vier dochters. Dat gezin valt ineens, op onverklaarbare wijze voor de meisjes, uiteen. De moeder en vier dochters verhuizen naar Zwitserland, waar het gezin nog verder uit elkaar valt. Ze hebben namelijk geen geld en geen huis, waardoor pleeggezinnen de oplossing zijn. Hoe zal de toekomst er überhaupt uitzien. Dat weten we nu, vele jaren later, maar de waarom-vraag, is die ook al opgelost?
Ons eindoordeel?
Wat een saaie vertoning is Farewell Paradise. En nog slecht gemonteerd ook, getuige het vele en overmatige knipwerk. Dat maakt deze documentaire niet geloofwaardiger. Vooral niet omdat men er blijkbaar nooit met elkaar over gesproken heeft. Juist dan verwacht je openheid en lopende scènes, niet de vele geknipte scènes die je nu krijgt te zien. De geloofwaardigheid en oprechtheid verdween zo voor ons.
Het probleem zit hem een beetje in het verhaal. Ontzettend kut hoor dat je ouders gescheiden zijn, maar nergens is het verhaal spannend. Eigenlijk vinden wij het heel bijzonder dat deze documentaire überhaupt wordt uitgebracht. Wij missen de jus, de spannende verhalen en zaten eigenlijk niet te wachten op een doorsnee echtscheidingsdrama.
Wat wel mooi is, is het prachtig gespeelde vioolwerk van de moeder. Die voel je wel even. Net als het slotnummer, Aquarius, die is ook gaaf. Maar dat is dan ook het enige wat je voelt. Overigens deed deze documentaire ons ook denken aan de Nederlandse korte documentaire ECHO. Alleen was die wel een stuk beklijvender.
Farewell Paradise vonden wij zo normaal, dat hij te saai voor ons was. Geen jus, maar alleen maar verhalen over waar het mis is gegaan. En was dat spannend? Nee, totaal niet.
Regie: Sonja Wyss
Cast: –
Speelduur: 93 minuten
