De dramafilm Corpus Christi gaat over Daniel, die een strafbaar verleden heeft. Priester worden is daardoor onmogelijk, maar een klein dorpje biedt uitkomst. Daar zien ze hem namelijk aan voor de nieuwe priester. Wat wij van Corpus Christi vinden, lees je in onze recensie.

Het verhaal

Daniel is een recidivist geweest als het gaat om strafbare feiten. Steeds weer viel hij in herhaling. Toch wil hij heel graag priester worden, iets wat onmogelijk is met een strafblad. Als hij tijdens een werkverlof wordt aangezien voor de plaatselijke jonge priester, besluit hij in die rol te blijven. Daniel helpt het dorp met het verwerken van een trauma. Nu maar hopen dat ze niet ontdekken dat hij niet de priester is die hij hen doet geloven.

Ons eindoordeel?

Als wij aan Poolse films denken, dan denken wij eigenlijk automatisch aan Paweł Pawlikowski. Je weet wel, de regisseur van Ida en het fantastische Cold War. Voeg daar vanaf nu maar Jan Komasa aan toe, want met Corpus Christi heeft hij een pareltje gemaakt! Niet geheel toevallig eindigde deze film dan ook hoog bij de publieksprijs van IFFR 2020.

De film is heerlijk rauw gefilmd en gespeeld en doet in de verte ook wel aan de eerder genoemde Ida denken. Het geloof speelt namelijk een rol. Iets op moeten geven om te kunnen doen wat je wilt doen. Zo ook in deze film, maar dan net anders. Daniel wil namelijk wel anders, maar het systeem houdt hem gevangen.

Wat heel goed in deze film naar voren komt, is dat iedereen zijn of haar zondes heeft. Iedereen heeft op een bepaalde manier een strafblad, maar die is niet bij iedereen zichtbaar. Dat Daniel zich ontplooit tot steun en toeverlaat van het dorp, wordt niet gezien. In plaats daarvan willen ze hem terug plaatsen in een instantie, waar hij altijd maar moet vechten. Net als Daniel overigens, want enerzijds wil hij priester zijn, maar hij is ook nog jong, dus de verleiding lonkt. Die strijd is constant zichtbaar.

Corpus Christi is een nieuw Pools pareltje, dat gezien moet worden. Rauw tot op het bot. Daarnaast blijkt maar weer eens dat iedereen wel iets op zijn of haar kerfstok heeft, alleen heeft niet iedereen een strafblad. Zij die beter willen blijven gevangen in het systeem, dat de goede intenties niet wil zien. Het systeem zit gevangen in haar eigen systeem!

Regie: Jan Komasa
Cast: Eliza Rycembel | Bartosz Bielenia | Aleksandra Konieczna
Speelduur: 116 minuten