About Endlessness

recensie About Endlessness

In de komische dramafilm About Endlessness zien we verschillende gebeurtenissen voorbijkomen. De ene is groot en de andere is klein. Toch spelen ze allemaal een belangrijke rol in ons leven. Wat wij van About Endlessness vinden, lees je in onze recensie.

Het verhaal

De mens is kwetsbaar. Alles eindigt. Belangrijke gebeurtenissen tekenen ons leven, maar ook de kleine dingen zijn van belang. Of het nu de Tweede Wereldoorlog is of het doen van een dansje op een terras. Het is ook maar net hoe een ieder met de situatie omgaat.

Ons eindoordeel?

Aan licht geen gebrek in films van Roy Andersson. De TL-verlichting lijkt altijd aan te staan. Waar wel gebrek aan is, zijn vrolijke en opbeurende kleuren. Dat is dus ook niets anders in About Endlessness. Een toch wel fraai portret waar je allerminst vrolijk van wordt.

De grauwe maar cinematografisch gezien fraaie klinische beelden spreken voor zich, maar de korte scènes ook. Eindigheid kent iedereen. Het zoeken naar houvast geeft dan nog hoop, of leidt juist tot wanhoop. Twee uitersten, die dicht bij elkaar liggen. Helemaal aan het einde van de oorlogstijd. De maatschappij is kapot.

Het contrast is soms groot in de film. Van uitzichtloze situaties naar zorgeloze situaties. Zwarte humor ligt daarbij op de loer, al zal niet iedereen die humor kunnen waarderen. De voice-over draagt daar niet in bij, aangezien die nogal emotieloos is. Dat hoort bij de film en geeft in onze ogen meer duiding aan wat je ziet. Voor de rest is ook de rust opvallend. Omgevingsgeluid is amper aanwezig.

About Endlessness moet je niet kijken als je depressief wilt worden. Een fraai portret met zwarte humor. Daarnaast is de cinematografie van grote schoonheid.

Regie: Roy Andersson
Cast: Bengt Bergius | Jan-Eje Ferling | Martin Serner
Speelduur: 76 minuten

Share

2 gedachtes over “About Endlessness

  1. Hoi, ik ben een fan van het werk van Roy Andersson, hij maakt films die anders zijn dan alle andere films die ik ooit heb gezien. Mijn favoriete film van Andersson tot nu toe is “Songs from the Second Floor”. Warm aanbevolen. Groetjes, Erik

    1. Dat snap ik wel, Erik. Ik houd er ook wel van als een regisseur zijn of haar eigen eigenzinnige weg kiest. Ik ben nog benieuwd naar zijn eerdere A Pigeon Sat on a Branch Reflecting on Existence.

Wil je reageren?

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.