Afgelopen zaterdag was het eindelijk zo ver. Na 15 jaar ben ik weer naar een film over dinosauriërs geweest: Jurassic World. Redelijk laat, aangezien hij al bijna op dvd uitkomt (7 oktober), maar dus wel net op tijd. En net als vroeger heb ik deze bezocht met mijn grote zusje een kleine broer, aangevuld met mijn vriendin. Oude tijden herleven, zullen we maar zeggen.

Vier op een rij

Daar zaten we dan met zijn vieren op een rij. Op de laatste rij, zoals jullie van De Protagonisten gewend zijn. Mijn broer rechts van het midden met een bak (te) zoute popcorn en M&M’s als ontbijt. Mijn zus zat daar weer links van, ook met een bak (te) zoute popcorn. Mijn vriendin zat vervolgens weer naast mijn zus en ik weer naast mijn vriendin. Ik voelde me weer net een klein kind.

Net als de eerdere drie delen heb ik stiekem toch weer genoten. Natuurlijk ga ik niet naar die films voor de inhoud, maar meer voor de beleving. De film zelf was weer ouderwets spannend, met af een toe een leuke grap. Van begin tot eind genoten, mede door de nostalgie. Enig kritiekpuntje is het misschien wat onrealistische einde. Ja ik weet het, dinosauriërs zijn ook niet realistisch, maar jullie snappen vast wel wat ik bedoel.

Vroeger

Het deed mij ook denken aan andere films die ik vroeger (toen ik nog niet grijs was) in de bioscoop heb gezien. Vaak in de Midi in Tilburg, aangezien dat het beste bereikbaar was vanaf ons dorpje. De Midi is helaas niet meer als bioscoop te bezoeken, maar ik heb er fijne tijden beleefd. De Jurassic Parc trilogie zag ik dus in de bioscoop (ik weet niet meer of ik alle delen daar heb gezien), maar ook de The Lord Of The Rings trilogie ontbreekt niet. In de kerstvakantie met mijn vader en broertje op en neer naar Tilburg en 3 uur lang naar hobbits en reuzen te kijken. Indiana Jones is misschien wel mijn grootste actieheld allertijden. Wat die man met een zweep kan, kan menig dominatrix nog niet eens. Dat zag ik dus in de bioscoop.

Op deze manier heb ik vele kassuccessen in de bioscoop gezien en is mijn interesse voor films gegroeid. Toen ik wat ouder werd ging ik vaak nog met vrienden naar wat serieuzere films. Nog geen filmhuisfilms, maar wel tussen de kassuccessen en de filmhuisfilms in. Films die ik mij nog kan herinneren zijn The Village (Adrien Brody en Joaquin Phoenix), Snatch (Brat Pitt) en Hotel Rwanda (Don Cheadle).

Filmhuis

Ook gingen we steeds vaker films huren en kopen. Toen ben ik pas echt voor de eerste keer filmhuisfilms gaan kijken. Fucking Åmål is een van de eerste films die indruk op mij maakte, net als City Of God en La Vita è Bella.

Al met al is het terugdenken aan oude tijden van tijd tot tijd erg leuk. Met dank aan Jurassic World heb ik die tijd even kunnen herleven. En dus kan een recensie niet uitblijven!

Geschreven door de mannelijke protagonist