In de zomer is met betrekking tot het nieuws vaak sprake van ‘komkommertijd’. Er is geen noemenswaardig nieuws, dus komen allerlei nietsbetekenende – wel vaak grappige of opmerkelijke – nieuwsitems voorbij. Dat geldt eigenlijk ook voor het soort films waar wij van houden.

 Programma

We gaan nog steeds wekelijks naar de bioscoop, maar we worden op het moment niet echt op onze wenken bediend. In het voorjaar hadden we nog wel eens moeite met het kiezen van een film, zo groot was het aanbod. Nu ligt dat dus even ietsjes anders.

Als trouwe maandagavond bioscoopgangers op een vroeg tijdstip (rond 19.00 uur), is het moeilijk kiezen op dit moment. Ja ik weet het, we zijn een stelletje autisten die niet echt flexibel zijn. Maar als we dan toch naar het programma kijken van dit moment, vind ik het vrij karig.

Aangezien wij beide in Rotterdam werken en een cineville-pas hebben, gaan we dus altijd in Rotterdam naar de bioscoop. De keuze valt dan op Cinerama aan de Westblaak of LantarenVenster op de Kop van Zuid.

LantarenVenster

In LantarenVenster draait op dit moment Journal d’une femme de chambre, Testament of Youth, Schneider vs. Bax, Papa ou Maman en Taxi Teheran rond ons favoriete tijdstip.

Journal d’une femme de chambre valt bij ons eigenlijk al af, ondanks Léa Seydoux (La vie d’Adèle). Wij vinden de trailer iets te gelikt en de reacties van bloggers die wij volgen zijn ook niet bijster enthousiast. Als ik de trailer bekijk, dan is het eigenlijk gewoon een kostuumdrama. Ik haak bij kostuumdrama’s vaak af. Ik word dan net even teveel afgeleid door de kostuums en vooral de gemaaktheid daar van. Het is mij allemaal net iets te perfect nagemaakt.

Ok, Testament of youth dan. Heb je mijn vorige alinea gelezen over  Journal d’une femme de chambre? Mooi, dat geldt dus ook voor deze film. Een film waar ik ook niet benieuwd naar ben, is Schneider vs. Bax van en met Alex van Warmerdam. Een Nederlandse western heb ik ergens gelezen, maar dan wel in deze tijd. Alex van Warmerdam kennende zal het een redelijk vage film zijn.

Papa ou Maman is dan weer een film die mij wel grappig lijkt. Een vader en moeder gaan scheiden, maar beide willen ze de kinderen niet in huis. Wat volgt is een fikse strijd tussen de twee zodat de kinderen niet voor één van hen kiezen. Ik moet zeggen dat ik wel benieuwd ben, maar ik ben ook bang dat ik na het zien van de trailer al heel de film heb gezien. Dit is in het verleden al vaker gebleken bij Franse films.

Laten we eindigen bij Taxi Teheran. Dit is een documentaire van Jafar Panahi, vermomd als taxichauffeur in Teheran. Hij interviewt de gewone mens in Teheran die gebruik maken van zijn taxi. Leuk weetje is dat hij – toen de film klaar was – deze Iran uit heeft moeten smokkelen. Jafar heeft namelijk een beroepsverbod van 20 jaar opgelegd gekregen en mag eigenlijk geen films of documentaires maken in het land.

Cinerama

Dan gaan we ook maar even kijken wat Cinerama te bieden heeft.

Jurrasic World kun je uiteraard niet omheen. Lijkt mij een hele gave film, maar niet om met mijn bioscoopmaatje te bekijken. Deze bewaar ik om samen met mijn broertje en zus te bezoeken. Ik weet nog wel dat ik de eerste drie delen geweldig vond. En als ik de recensies mag geloven, is deze ook geweldig.

La famille Bélier hebben we al gezien en kunnen we iedereen aanraden. Heerlijke film die je doet lachen en huilen. Misschien wel één van de betere films die ik dit jaar heb gezien.

De documentaire Vandaag kopen we een vliegtuig gaat over de aanschaf van de JSF. Ik denk dat tegen de tijd dat we die dingen echt in huis hebben, ze ondertussen antiek zijn. Maar dat terzijde. Ook de documentaire Nature draait in Cinerama. Ik houd van de natuur en van beestjes, maar een documentaire daarover zien, hoeft van mij niet. Ik ga liever op pad om dat met eigen ogen te aanschouwen.

Al Pacino wil je altijd zien. Tenminste, in een goede maffiafilm. Als ik lees de film Danny Collins eigenlijk gewoon een zoetsappige film is, ben ik niet bijster enthousiast.

Zeikerd

Zo, als ik mijn stukje zo terug lees, dan vind ik mijzelf eigenlijk best wel een zeikerd. Laat je gewoon een keer verrassen joh en doe eens gek. We zullen zien welke film(s) we de eerst volgende keer gaan kijken en wie weet zijn we laaiend enthousiast.

Geschreven door de mannelijke protagonist