Afgelopen maandag hadden wij het eerste deel van het interview met Nostra gepubliceerd. Het leek ons namelijk wel leuk hem een keer in het zonnetje te zetten. Hij is namelijk toch wel een beetje de aanjager van filmbloggend Nederland en uiteraard het meesterbrein achter de blogs defilmkijker.com en filmblogs.nl. Wij hebben in totaal tien vragen aan hem gesteld. Aangezien het redelijk lange vragen zijn, hadden we besloten om het interview in twee delen op te knippen. Vandaag is deel 2 aan de beurt! Benieuwd naar het tweede deel van het interview?

Je ziet steeds meer filmvloggers ten tonele verschijnen. Zij recenseren films door voornamelijk op YouTube filmpjes te zetten over films die ze hebben gezien. Heb jij zelf ook ideeën om te gaan vloggen, of laat je dat lekker aan andere mensen over?

Dit jaar heb ik voor twee verdwenen bioscopen in Rotterdam artikelen in videovorm op YouTube gezet. In die filmpjes is veel tijd gaan zitten. Ik moest niet alleen filmen, maar vervolgens ook nog editen, inspreken en het filmpje van muziek voorzien. En ik heb er zeker over nagedacht om dit ook voor recensies te doen. Sterker nog, toen Suicide Squad uitkwam heb ik een start gemaakt om er eentje te maken. De vorm waarin ik dat zou doen zou waarschijnlijk met filmfragmenten en een voice-over zijn. Al snel realiseerde ik me dat dit veel tijd kost.

Daarnaast denk ik ook dat je echt iets moet doen om daar in op te vallen. Het motto “Be first, be different or be the best” is daar voor mij leidend in en om dat voor de laatste twee gedeeltes te doen betekent dat je er veel uren in moet investeren en dat wil ik op het moment niet doen.

De digitale wereld verandert constant, zie de vorige vraag maar. Soms zelfs zo snel dat je alles niet meer bij kunt houden, ook niet op je eigen blog. Het is natuurlijk altijd leuk om veel bezoekers te trekken, ook al doe je het voor de lol. Hoe ga jij om met deze veranderingen? En wat doe jij met je blog om met de tijd mee te gaan en bezoekers te blijven trekken?

Ik bezoek veel blogs en zie de ontwikkelingen en verandering ook, maar ben niet iemand die een drang voelt om trends te volgen. Door de jaren heen heb ik de look wel een aantal keren veranderd, maar het belangrijkste voor mij is de content. Je site kan er nog zo mooi uitzien, maar daarvoor komen mensen niet.

Ze komen omdat ze graag je recensies lezen of de artikelen die je schrijft interessant vinden. Dat kan alleen maar als je schrijft over wat je zelf leuk vindt. Ik schrijf bijvoorbeeld veel over documentaires, een genre dat naar mijn mening te weinig aandacht krijgt, ook al weet ik dat dit misschien niet de populairste posts zijn. Als een recensie van mij over zo’n film iemand er toe aanzet een documentaire een kans te geven dan geeft dat voldoening. Daarnaast probeer ik af en toe ook te schrijven met de gedachte dat het anderen kan helpen.

Je kunt films op heel veel verschillende manieren bekijken en er verschijnen er per dag veel nieuwe films en series. Bijna iedere blogger heeft wel een lijstje met titels die hij of zij graag wil zien, maar ik kan mij voorstellen dat dat tegenwoordig eerder een flinke lijst is dan een lijstje. Kiezen is dus erg lastig. Hoe bepaal jij welke films en/of series je gaat kijken?

Eigenlijk zou je willen dat je voor elke film tijd hebt en helaas is er elk jaar te veel content om het allemaal te bekijken. Net zoals vele anderen hou ik ook een lijst bij van films die ik graag wil zien. Deze hou ik op IMDb bij en daar staan inmiddels 307 titels op. Die lijst vul ik naar aanleiding van wat ik lees of hoor over bepaalde films (ik luister per week ook een flink aantal filmgerelateerde podcasts).

Iets wat ik niet doe is filmnieuws lezen, trailers kijken of bijhouden wat er de komende maanden uit gaat komen. Dat is voor een filmblogger misschien vreemd, maar door alleen naar bijvoorbeeld de regisseur/acteurs en de scores (en niet de recensies zelf) te kijken heb ik meestal wel een goed idee welke films de moeite waard zijn. Op die manier vul ik m’n lijstje.

Als het daadwerkelijk aankomt op het kijken zijn er verschillende factoren die bepalen welke serie/film ik ga kijken. Als er bijvoorbeeld op Netflix een nieuw seizoen van House of Cards of Chef’s Table verschijnt dan zet ik andere dingen opzij omdat ik die heel graag wil zien. Als zoiets er niet is dan kan het een rol spelen hoe laat het is, hoe lang een film is en wat voor type film ik zin in heb. In de bioscoop zal ik eerder naar de grote blockbusters gaan die simpelweg het beste tot z’n recht komen in zo’n setting.

Heb je nog de droom om uiteindelijk in de filmwereld te gaan werken? Bijvoorbeeld meedraaien met het maken van een film, werken bij een filmdistribiteur of gewoon recensies schrijven als recensent?

Ik heb niet direct een ambitie om in de filmwereld te werken. Zou ik in staat zijn om bijvoorbeeld een documentaire te maken? Daar twijfel ik niet over, maar ik ben zeer tevreden met hoe m’n leven er op het moment uitziet. Maar als je me zou vragen wat ik zou doen als ik genoeg geld zou hebben om niet meer te hoeven werken, dan zou ik meer tijd steken in recensies schrijven en zou ik het niet erg vinden om dat voor een publicatie te doen als bijvoorbeeld een freelancer. Het zou me in staat stellen om meer tijd aan m’n recensies te besteden en de kwaliteit verder te verhogen. Ik heb bewust afwegingen gemaakt over hoeveel tijd ik wil besteden in het delen van m’n mening over films en dat zou in zo’n geval meer zijn dan nu.

Je favoriete film allertijden is Black Swan! Dat weten we omdat je dat meerdere malen hebt aangegeven op verschillende blogs. Maar onze laatste vraag past meer in ons straatje, aangezien wij ons voornamelijk richten op filmhuisfilms. Tromgeroffel! Wat is jouw favoriete filmhuisfilm allertijden en, niet geheel onbelangrijk, waarom?

Het is een moeilijke vraag, want hoe definieer je wat een filmhuis film is? Sommigen zouden Black Swan misschien als zo’n film bestempelen en als je op top 100 filmhuis titels googlet krijg je ook titels als Citizen Kane te zien, terwijl ik dat zelf niet onder die titel zou zetten. We hebben allemaal wel een gevoel wat het is, maar het is moeilijk om te beschrijven.

Als ik een poging moest wagen dan zou ik een arthouse film definiëren als een kleinere film, die vaak niet door een groot publiek bekeken wordt, niet altijd bekende acteurs in de hoofdrollen heeft en een intiemer gevoel heeft. Maar zelfs met die definitie kom je er niet helemaal. Want hoe zou je een film als Mr.Nobody categoriseren (de film die na Black Swan m’n favoriet is), die heel groots is maar die ik wel in een filmhuis gezien heb.

In dit geval kies ik dan maar voor de Before trilogie van Richard Linklater. Dan mogen jullie me zeggen of dat arthouse is! (edit: jazeker). Waarom? Ten eerste vanwege de realistische manier waarop het verhaal wordt neergezet. Zowel Ethan Hawke als Julie Delpy zijn hun karakters in hun films. Je leeft met ze mee, voelt in de eerste film die verliefdheid en bent benieuwd of ze zoveel jaar later elkaar ontmoeten zoals ze hadden afgesproken.

Het is prachtig dat je een aantal jaar daarna weer dezelfde acteurs dezelfde rollen ziet spelen. En de Before Sunset weet een andere fase in hun leven ook weer goed weer te geven. Linklater en de acteurs hebben een gouden formule met die films die werkt en ik hoop stiekem dat er nog een vierde film in deze serie komt, want ik kan geen genoeg krijgen van een kijkje in de levens van deze twee personages.

Dat was hem dan. Het interview met Nostra. Wij zijn nu in ieder geval wat meer te weten gekomen over Nostra. Wij hopen jullie ook!