Eindelijk, na twee eerdere uitstellen, is het vandaag zover: ik ga trouwen. Een zeer gewenste zwangerschap en corona gooiden eerder roet in het eten, maar driemaal is scheepsrecht. En hoewel het een aangepaste bruiloft is, zullen wij er niet minder van gaan genieten. De dag zal misschien wel als een romantische film aanvoelen, maar hopelijk dan wel een lange lang.

Toch geen tuinbruiloft

Onze bruiloft is niet geheel zoals wij het willen. De achtertuin van mijn schoonouders was de gedachte, maar corona dacht ook daar anders over. Zowel het kabinet als de gemeente waar we in de achtertuin zouden trouwen, maakten dat drie weken van tevoren onmogelijk. Oftewel, weer schakelen. Gelukkig was onze cateraar bereid om hun eigen locatie beschikbaar te stellen.

Het programma

Vanaf 15 uur start de ceremonie, vergezeld door vrienden en familie. Uiteraard houden wij de 1,5 meter aan, in tegenstelling tot de heer Grapperhaus. Op een dag van de liefde moet je ook geen risico nemen, hoe moeilijk het ook is om niet te zoenen, knuffelen of zelfs te dansen. De liefde wint het voor ons vandaag.

Rond een uur of vier zullen we gaan proosten en zelf gemaakten taarten aansnijden. Onze fotografe van die dag kidnapt ons dan vervolgens om ergens mooie foto’s te maken. Als we terugkomen start rond half zes het viergangen diner, wat eerder walking diner was. Lekker eten en drinken is het devies, iets wat ik en lieftallige aanstaande erg kunnen waarderen. En uiteraard zorgen de cateraar en de door ons ingehuurde bloemist voor een leuke aankleding.

Dansfeest? Nee, toch maar niet

Een DJ komt er uiteraard ook, maar niet tot in de nacht, maar tot een uur of tien. Juist vanwege corona hebben wij besloten om de DJ eerder te laten komen en voor een andere opzet te kiezen, met minder tot geen dansmuziek. Dansen mag uiteraard, maar op 1,5 meter. We willen geen situatie creëren op onze bruiloft die niet goed voelt!

Getuigen

Helaas moet één getuige verstek laten gaan, en dat is mijn bestie en medeprotagonist. Helaas gaat het weer niet goed met haar, net als een paar jaar geleden. Het geluk lijkt haar niet toe te lachen. Ontzettend pijnlijk dat ze er niet bij is, maar uiteraard is gezondheid veel belangrijker. Ik hoop dat je snel opknapt, Marjan, hoe zwaar dat ook gaat worden.

Mijn vader is nog steeds getuige. Iemand die er altijd voor mij is, mijn hele leven al. Daar ben ik hem, en uiteraard ook mijn moeder, ontzettend dankbaar voor. Niet alleen in het verleden, maar ook nu.

Mijn aanstaande

De belangrijkste persoon op deze dag is uiteraard mijn aanstaande: Marjolijn. Iemand die het het afgelopen jaar niet gemakkelijk heeft gehad. Een kind dat je leven – hoe cliché ook -verandert, een fikse hernia en corona maakten het er niet altijd gemakkelijker op. Toch ging ze altijd maar door, zocht ze naar oplossingen en haalden ze het beste uit haar maar ook uit mijn leven. En nee, dat was niet altijd gemakkelijk, maar dat hoeft ook niet. Dit is onze dag van de liefde, met alle vrienden en familie die er altijd voor ons zijn geweest, in moeilijke én in leuke tijden.

Zij heeft mij veranderd. Ik geniet meer van het leven, ik durf meer. Daar ben ik haar zo dankbaar voor. Daarnaast is ze zorgzaam, lief, grappig, sociaal, een knapperd en de beste moeder van de hele wereld. Ook geeft ze mij soms een trap onder mijn kont en geeft ze tegengas. Dat is soms nodig. Het feit dat ze bijna 5 cm langer is dan ik zie ik al een hele tijd door de vingers, maar ik hoop niet dat ze dadelijk hakken draagt op de bruiloft 😉

Geschreven door de mannelijke Protagonist, alias de bruidegom