van James Gandolfini naar Nikolay Coster-Waldau

gandolfini-coster waldauAls ik zeg maffia en tv-serie dan zullen de meesten antwoorden met: The Sopranos. In dezelfde adem volgt dan de naam van James Gandolfini.  De man die eigenlijk één werd met Tony Soprano. Zes seizoenen lang konden wij het lief en leed van de familie Soprano volgen. Grof taalgebruik, harde misdaadscènes, maar ook soap-achtige verhaallijnen maakte deze serie uniek. Dit alles was mogelijk doordat het in Amerika door HBO werd uitgezonden. Dan zijn de regels minder streng en mag het woord FUCK gehoord worden.

Welcome to the Riley’s

Ik was zelf nogal onder de indruk van de film Welcome to the Riley’s. Een onafhankelijk gemaakte film over een echtpaar dat de plotselinge dood van hun tienerdochter niet kan verwerken. Gandolfini speelt een man die zijn verdriet probeert te verwerken door zich in een affaire te storten. Als zijn minnares dan ook nog komt te overlijden vlucht hij naar New Orleans. Daar ontmoet hij Mallory, een 16-jarige strippster. Hij besluit in New Orleans te blijven en zich over Mallory te ontfermen.

Kristen Stewart

Deze  Mallory is mijn volgende schakel in de ketting. De rol wordt namelijk gespeeld door Kristen Stewart . Onlangs heb ik de Twilight-films gezien, waarin zij de rol van Bella Swan vertolkt. Ondanks dat dit soort films niet echt ‘my cup of tea’ zijn, heb ik er toch wel van genoten.

Blijkbaar is de eerste film waarin ik Kristen zag Panic Room, waarin zij de dochter speelt  van Jodie Foster. Ik heb daar niet echt een herinnering aan, maar wel aan haar rolletje in Into the Wild. Hierin probeert ze als 16-jarige Emile Hirsch te verleiden. Dat lukt niet, maar ze zingen wel samen een duet (ltip aan mijzelf: toevoegen voor onze ‘zingende acteurs’ post).
Haar meest recente films vind ik echt zeer veelbelovend en maken mij nieuwsgierig wat zij in de toekomst voor rollen kiest. In Still Alice speelt Kristen de acterende dochter die een deel van de zorg voor haar, aan Alzheimer leidende, moeder op zich neemt. Zeer mooie en ontroerende film. In  Clouds of Sils Maria schittert ze naast Juliette Binoche. Deze film vertelt het verhaal van een, vroeger, succesvolle actrice die moeite heeft dat ze ouder wordt en  de spotlights gericht ziet op een nieuwe generatie actrices.

Juliette Binoche

Wie kent Juliette Binoche niet uit de feel good film Chocolat? Een film over de betoverde kracht van chocolade uit de winkel van alleenstaande moeder Vianne Rocher (Binoche).  Was het maar waar dat door het eten van chocolade iedereen vriendelijker en opener wordt. Dan kocht ik direct aandelen Tony’s Chocolonely.

Mijn ‘eerste Binoche’ was The Unbearable Lightness of Being.  Deze film, gebaseerd op het gelijknamige boek van Milan Kundra, speelt zich af tegen de achtergrond van de Praagse Lente in 1968. Er ontstaat een driehoeksverhouding tussen een Tsjechische arts (Daniel-Day Lewis) en zijn vriendin (Binoche) en zijn voormalige minnares (Lena Olin). Daarna zag ik haar in The English Patient naast Ralph Fiennes. Ook weer een film met een topcast, want ook William Dafoe en Kristin Scott Thomas maakte deel uit van deze cast.

Nikolay Coster-Waldau

De laatste film die ik van haar gezien heb is A thousand times goodnight. Een film over een fotografe die het leed van de wereld vastlegt. Al gauw wordt duidelijk zij het vastleggen van het leed in de wereld  belangrijker vindt dan haar gezin. Geen hoogstaande film, slap uit gewerkt verhaal. Deze film had drie hoogtepunten. Het eerste was dat de film zich voor een groot deel in Ierland afspeelt. We zien dus mooie landschappen. Het tweede hoogtepunt was dat mijn jeugdidool een rol vertolkt. Het gaat hier om Larry Mullen jr., de drummer van U2.  En het derde hoogtepunt  van de film was haar man. Een rol van Game of Thrones-ster Nikolay Coster-Waldau. Niet vanwege zijn acteerprestaties, maar om zijn uiterlijk. Je moet toch wat als het verhaal niet je-van-het is. Dan is het altijd fijn om naar een mooie vrouw of man te kunnen kijken.

Ik hoop dat mijn mannelijke protagonist mooie woorden kan vinden om met Nikolay de volgende kettingreactie aan te vangen.

Share

Een gedachte over “van James Gandolfini naar Nikolay Coster-Waldau

  1. Galdolfini was fantastisch. Stewart heb ik eigenlijk alleen maar in verkeerde films gezien aangezien ik tot nu toe nog niet echt onder de indruk van haar was, behalve bij Still Alice. Binoche is een top actrice.

Wil je reageren?