Cursus filmanalyse dag vier: acteren

Christian Bale

Alweer de vierde cursusavond en deze keer gaat het over acteren. Acteurs/actrices heb je in allerlei soorten en maten. Klassiek geschoold, method actors en ongeschoolde acteurs. In deze laatste categorie is het vaak zo dat de mensen niet eens de ambitie hadden om te gaan acteren, maar zo van de straat zijn geplukt omdat een regisseur ‘iets’ in ze zag.

Wat is goed acteren?

Dat is moeilijk te beantwoorden, omdat iedereen een andere mening heeft over wat goed is. Voor ons – de protagonisten – moet een acteur iets bij je los maken. Hij moet in staat zijn jou zo mee te slepen in het verhaal dat je vergeet dat hij zijn werk aan het doen is.

Method acting

Method acting is een manier van acteren waarbij de acteur gebruik maakt van zijn eigen ervaringen om de gevraagde emotie zo levensecht mogelijk weer te geven. Sommige acteurs gaan daar ver in en blijven “in character” off screen. Bekende method actors zijn Meryl Streep, Daniel Day Lewis en Robert De  Niro.

Er zijn echter ook genoeg acteurs die, bijvoorbeeld omdat ze klassiek geschoold zijn, niets van Method acting moeten hebben. Tijdens de cursus vertelde Rudi dat Anthony Hopkins één van die acteurs is.

In een interview met Inquisitr zegt hij over  method acting en staying in-character between takes (op de set van Spielberg’s Lincoln) het volgende:

“There’s no such thing. Well, you can do it if you want, but I don’t go along with being called ‘Mr. Hitchcock.’ I think that’s a lot of crap. I just don’t understand that. If actors want to do that, fine. If they want to be miserable, that’s up to them. I’m not interested. It’s a job. I do the job. I’m certainly not going to make my life miserable just to be a character.”

Hopkins vervolgt:

“It’s a pain in the a**. Who the hell wants to be with some miserable grump because he wants to get his performance right, so you have to call him this or call him that? It’s so boring. I’ve been with actors like that and they’re a pain in the a**, they really are. They’re unpleasant to work with and I don’t think they’re always that good either. I’ve worked with some awkward customers, fortunately not too many. I go out of my way never to work with them again.”

Tot hoe ver?

Een andere vraag die je bij acteren kunt stellen is tot hoe ver een acteur kan/moet gaan. Moet de regisseur de  acteur afremmen als blijkt dat hij heel ver wil gaan?
Op de set van Apocalypse Now draaide regisseur Francis Ford Coppola door terwijl Martin Sheen gewond was. Persoonlijk begrijpen wij wel  dat Coppola door filmde. Wij vinden dat het ook  de verantwoordelijkheid van de acteur zelf is.

Is dit method acting?

Je vraagt  je wel eens af hoe gezond het is voor een acteur om sterk te vermageren of aan te komen voor een rol. Denk hierbij aan Christian Bale (The machinist) en Charlize Theron (Monster).  Valt dit onder de noemer method acting? Met make-up en kleding is dat namelijk niet altijd uitvoerbaar. Kijk, voor een komedie kom je daar misschien wel mee weg, maar bij het serieuzere werk is het toch vervelend als je denkt dat je naar een (goed) geschminkte acteur zit te kijken. Bovengenoemde rollen waren niet zo geloofwaardig geweest als zij niet de keuze hadden gemaakt om hun hele uiterlijk te transformeren.

Wij kunnen niet anders dan  afsluiten met de conclusie dat het  weer een avond vol met leuke filmfragmenten was, misschien wel de beste tot nu toe. Op naar maandag 26 mei als licht het onderwerp is.

Share

Een gedachte over “Cursus filmanalyse dag vier: acteren

Wil je reageren?

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.