Het jaar vliegt voorbij. We zijn al weer halverwege. Dat betekent ook dat we ongeveer halverwege moeten zijn in onze Blindspots van 2017. Maar is dat ook zo? Ja, we zijn precies op de helft. Twaalf van de 24 films hebben we inmiddels gezien. Welke films we al gezien hebben en wat we er van vonden, lees je na de klik. Dus, klikken maar…
De grootste verrassing
Laten we beginnen met de meest verrassende films Hardcore Henry komt daar zeker voor in aanmerking. Een keiharde personal shooter, die inventief, vernieuwend is en bol staat van de actie. Daarnaast soms ook boeiend en erg grappig. Willen we meer in dit genre zien? Nee, dat dan ook weer niet. Eén zo een film is wel genoeg.
De beste
De beste films dan. Dat waren er drie om precies te zijn. Louder Than Bombs – die overigens ook verrassend was -, laat je de verschillende emoties van de karakters voelen. Die kwam wel even binnen. The Red Turtle is een prachtige animatiefilm die aanspreekt, meeslepend is, ergens ook hoopgevend en niet te vergeten bol van de spanning staat. En dat voor een conversatieloze film. De bijbehorende muziek is daarom extra mooi. Beyond Sleep ten slotte, is dromerig mooi. En wat te denken van het oogstrelende Noorse landschap. Wauw!
De middelmaat
Dit soort films zie je eigenlijk best wel veel. Films die niet tegenvallen, maar er ook niet uitspringen. Deadpool is komisch en grof en trapt tegen het superhelden genre aan. Voorspelbaar, dat dan weer wel. Demolition heeft een goed bedacht scenario en is een tikkeltje raar. Wel net iets te kort om met het hoofdpersonage mee te leven. Een Man die Ove Heet dan. Een feelgood film waarvan er vele worden gemaakt. Niets mis mee, maar wel voorspelbaar. The Neon Demon hangt vervolgens tussen een dramafilm, een thriller en een horror in. Intrigerend, een beetje obscuur en zeer zeker uniek. Als laatste in dit rijtje Weiner, de enige documentaire van de twaalf. Ergens best wel een schrijnende man, maar ook weer grappig en charmant. Raar wereldje, die politieke wereld!
Toch wel een teleurstelling
En dan als laatste de films die het meeste teleurstelden. The Idol vonden wij te gemaakt, voorspelbaar en soms zelfs erg nep. En dat terwijl de regisseur Hany Abu-Assad ook Omar heeft gemaakt; een van de puurste en meest oprechte films die we vorig jaar nog hebben gezien. Elle van Paul Verhoeven viel ook tegen. Dat hij tegenviel had meer te maken met het niet zo geloofwaardige maar wel bijzondere script. Het acteerwerk was niets op aan te merken. Maar hé, dat kan ook haast niet anders met Isabelle Huppert! Een tikkeltje spanningsloos, misschien was dat het probleem. Tot slot Kollektivet van Thomas Vinterberg. Overbodige personages en niet krachtig genoeg.
We zijn dus op de helft van onze Blindspots op de helft van het jaar. Dat betekent dat we op schema liggen, maar niet dat we het ook gaan halen. De lastigste titels blijven immers over.
Zijn jullie al een beetje op weg met jullie Blindspots?
Goed bezig! Ik heb pas vier films van mijn Blindspot Movie Challenge gekeken, dus ik moet echt nog een beetje beter mijn best doen 😉 Van Een man die Ove heet had ik overigens wel verwacht dat die boven de middelmaat zou uitstijgen, maar wie weet valt hij goed mee als ik met minder hoge verwachtingen ga kijken!
Goed bezig:)
Demolition en the Neon Demon heb ik nog steeds erg hoog zitten, Ove was meer een momentopname denk ik. Deadpool vond ik heel erg de moeite omdat die film zich durfde te onderscheiden binnen haar genre. Erg van genoten destijds.
Elle viel me ook tegen.
Jullie zijn lekker bezig! Jullie weten al hoe triest het er bij mij voor staat :p
Ik realiseerde me pas dat ik er nog geen eentje had gekeken, maar ben nu goed bezig. Heb er inmiddels vier van de twaalf gezien 🙂
Leuk dat jullie van Hardcore Henry hebben kunnen genieten. Had ik ook, alhoewel ik wel blij was dat ik die niet op een groot scherm heb gezien, dan zou ik waarschijnlijk misselijk zijn geworden.
Weiner was erg interessant. En valt me op dat jullie Elle zo laag hebben staan. Heb ‘m zelf nog steeds niet gezien, maar kreeg toch wel van de meeste recensies een ” must-see” gevoel…
Elle is zeker niet slecht, maar net als jij hadden we veel lovende recensies gezien. Vond ik toch niet geheel terecht. Deels maar.